Przedszkole Publiczne Nr 50 GAMA

Poniżej przedstawiamy Państwu różne pomysły na kształtowanie umiejętności liczenia oraz propozycje zabaw matematycznych z wykorzystaniem różnych przedmiotów dostępnych w domu.

Zabawy matematyczne :
TELEFON - potrzebujemy jeden brystol. Wycinamy duże koła i wpisujemy na niej cyfry od 1 do 9. Przyklejamy je na wzór telefonu komórkowego. Uczymy dzieci numerów alarmowych 112, 997, 998, 999. Zadaniem dziecka jest wskakiwanie na odpowiednią cyfrę. W ten sposób utrwalamy cyfry oraz bardzo ważne numery alarmowe.

Labirynty- potrzebujemy kolorową taśmę klejącą i kawałek podłogi. Tworzymy taki labirynt aby dziecko mogło samo przejść. Możemy zawiązać dziecku oczy i używać poleceń, które ma wykonać aby pokonać labirynt. Używamy sformułowań - prosto, do tyłu, trzy kroki w bok itp. To wspaniała zabawa ruchowa w połączeniu z wysiłkiem umysłowym.

Dywanowe memory. Możemy do tego użyć papierowych talerzyków lub dużych kartek papieru. Tworzymy pary np. kształtów, cyfr. Odwracamy karty lub talerzyki na podłodze. Zadaniem dzieci jest odnalezienie takich samych par.

DZIEŃ POMARAŃCZOWY- rytmy

NA POCZĄTKU ZABAWY Z RYTMAMI WYJAŚNIAMY DZIECIOM CO TO SĄ RYTMY (POWTARZANIE CZEGOŚ W OKREŚLONYM CZASIE, W OKREŚLONEJ ODLEGŁOŚCI, RYTMY TOWARZYSZĄ NAM NA CO DZIEŃ).

Rytmy wokół nas

„Dzień, noc” – do tej zabawy wykorzystujemy kartoniki w kolorze białym i czarnym.
Najpierw opierając się na doświadczeniach dzieci pytamy co się dzieje gdy minie cały dzień i robi się wieczór (idziemy spać bo jest noc), następnie co się dzieje gdy noc się kończy (wstaje dzień) itd. Prezentujemy to używając kartoników – tworzymy rytm dzień-noc…
Zabawa ruchowa – rozdajemy dzieciom kartoniki białe i czarne- dzieci stają się dniami i nocami. Przy muzyce dzieci poruszają się swobodnie po Sali, gdy muzyka ucichnie, dzieci ustawiają się w rytmie dzień-noc-dzień-noc

„Wiosna, lato, jesień, zima..” – do tej zabawy możemy wykorzystać piktogramy, bądź napisy. Wyjaśniamy co oznacza każdy obrazek, rozmawiamy o powtarzalności pór roku i układamy rytm ( rytm musi być ułożony przynajmniej trzy razy żeby dziecko dostrzegło regularność). Powtarzamy z dziećmi głośno.

„Chłopiec, dziewczynka…” –zabawa ruchowa przy muzyce. Dzieci swobodnie poruszają się przy wesołej muzyce, gdy muzyka ucichnie, siadają na brzegu dywanu w formie – chłopiec, dziewczynka itd.

„Tworzymy rytmy z dzieci” – pierwszy rytm pokazuje nauczyciel, np. dziewczynka-dziewczynka-chłopiec… (przynajmniej 3 sekwencje) następne mogą układać dzieci,

„Dzieci i klocki” – pierwszy rytm wymyśla nauczyciel, np. dziecko – klocek – dziecko –klocek…(przynajmniej 3 sekwencje),  następne układają chętne dzieci.

UKŁADANIE RYTMÓW Z DZIECI NAJLEPIEJ ROBIĆ W KOLE, A WSZYSTKIE RYTMY POWTARZAMY W CAŁOŚCI GŁOŚNO. GDY DZIECKO WIDZI I SŁYSZY TO SZYBCIEJ ZROZUMIE.


 Układanie rytmów (do tych zabaw wykorzystujemy pomarańczowe owoce i warzywa oraz pomarańczowe paski) w załączniku

„Układamy prosty rytm” – prosimy dzieci aby obserwowały i układamy prosty rytm, np. marchewka-pasek-marchewka-pasek…(co najmniej 3 sekwencje), odczytujemy głośno i zachęcamy do dalszego ułożenia rytmu

„Układamy nieco trudniejszy rytm. Odczytujemy i kontynuujemy” – układamy bardziej skomplikowany rytm, np. pasek-pasek-dynia-pasek-pasek-dynia…(co najmniej 3 sekwencje), odczytujemy głośno, prosimy dzieci o kontynuowanie rytmu

„Trudniejsze rytmy. Naprzemienne układanie. –układamy jeszcze trudniejszy rytm, np. dynia-pomarańcza- pasek..(co najmniej 3 sekwencje), dzieci odczytują głośno i próbują kontynuować rytm. Następnie chętne dziecko układa rytm, a nauczyciel z dziećmi odczytuje głośno i kontynuuje

 Kontynuowanie rytmów usłyszanych.

Zaczynamy od prostych rytmów i stopniowo je komplikujemy (każda sekwencja co najmniej 3 razy), np.
- rytmicznie klaszczemy,
- klaszczemy i uderzamy w kolana,
- dwa razy klaszczemy i raz uderzamy w kolana,
- klaszczemy, uderzamy w kolana, uderzamy w podłogę, itd. Itp.
Możemy wziąć np. krzesełka i komplikować dalej.
Następnie prosimy chętne dziecko do wymyślania rytmu, a reszta dzieci wraz z nauczycielem powtarza.

 Układy rytmiczne wykonywane ciałem.

Jak poprzednio zaczynamy od prostych układów i stopniowo je komplikujemy (każda sekwencja co najmniej 3 razy), np.
- podskok, przysiad,
- podskok, przysiad, wyciagnięcie rąk do góry,
- dwa przysiady, dwa podskoki
- podniesienie rąk do góry, położenie na ramiona i wyciągnięcie w bok, itd.
Następnie chętne dziecko wymyśla swój rytm, reszta powtarza

Układanie usłyszanego rytmy i pokazanie ułożonego rytmu - przekładanie regularności (wykorzystujemy pomarańczowe owoce i warzywa oraz paski)

„Ułóż to, co usłyszałeś” – pierwszy rytm pokazujemy dzieciom, np. robimy rytm- kaśnięcie-uderzenie w podłogę i układamy usłyszany rytm, np. dynia-pasek. Jeśli dzieci nie zrozumiały to pokazujemy na kolejnym przykładzie, np. dwa razy tupiemy-raz klaszczemy i układamy ten rytm, np. pasek-pasek-marchewka.
Następnie chetne dziecko wykonuje kolejny rytm. (wszystkie sekwencje prezentujemy przynajmniej 3 razy)

„Przyjrzyj się rytmowi i pokaż go inaczej”- odwrotna sytuacja do poprzedniej zabawy, najpierw układamy rytm, np. pomarańcza-dynia, a potem pokazujemy go inaczej, np. klaszczemy tupiemy, itp.

„Ułóż z kartoników, to co pokazałam ruchem”- zasada zabawy jak w 11., tylko zamiast dźwięków pokazujemy układ ruchem ciała, np. skłon-wyprost rąk

„Przyjrzyj się układowi rytmicznemu i przedstaw go inaczej”- zasada zabawy jak w 12., tylko przedstawiony rytm pokazujemy za pomocą ruchów ciała

„Twoje serce biję rytmicznie, ułóż ten rytm z obrazków”- dzieci podskakują kilka sekund i szukają dłonią serca, zamykają oczy wsłuchują się w jego rytm. Chętne dzieci próbują ułożyć z obrazków rytm swojego serca

 Układamy rytmy- praca techniczna (kartki, klej, pomarańczowe owoce i warzywa oraz paski)
Młodsze dzieci kończą rozpoczęty rytm, a starsze mogą wymyślać swoje własne, naklejać bądź rysować (według uznania nauczycieli).

MARZEC „LICZYMY –BO LUBIMY”
Kształtowanie umiejętności liczenia obiektów

Cele ogólne:-kształtowanie umiejętności liczenia obiektów,
Cele szczegółowe, dziecko:-liczy przedmioty ułożone w rzędzie, w szeregu –jeden liczebnik-jeden gest,
-rozumie, że po przestawieniu obiektów nie zmienia się ich liczba,
-rozumie, że wynik liczenia nie zależy od kierunku liczenia
-odróżnia prawidłowe liczenie od błędnego

Metody pracy:-zadań stawianych dziecku do wykonania
-ćwiczeń
-pokaz
-„Dziecięca matematyka” prof. E.Gruszczyk –Kolczyńskiej i E. Zielińskiej

Pomoce dydaktyczne:Klocki, patyczki, autka, lalki, kredki, fasolki, pudełko, kubki, łyżki, ksiązkiPrzebieg zajęć: do wyboru w zależności od wieku i możliwości dziecka

1.„Liczymy paluszki”–każde dziecko liczy ile ma palców i jednej ręki. Dobieramy się parami i liczymy paluszki kolegi. Liczymy ile mamy palców u stóp.

2.„Policz co usłyszysz”–klaszczemy, tupiemy, pukamy, gramy, wrzucamy przedmioty do pudełka lub np. fasolkę do kubeczka, a dzieci liczą. Robimy to na tyle wolno żeby dzieci zdążyły policzyć.

3.„Ile czego jest?”–rozkładamy kilka klocków, kilka kredek i kilka np. autek lub lalek (dostosowujemy  ilość).  Pytamy  dzieci  jak  myślą  których  zabawek  jest  na  oko najwięcej,  których  najmniej.  Prosimy  żeby  policzyło.Ustalamy   czy   dobrze kalkulowało.

4.„Obiekty wkładane do pudełka”–dziecko wkłada do pudełka drobne przedmioty (klocki, orzechy) głośno je licząc. Zamyka pudełko i mówi np. W pudełku jest 10 klocków.  Wysypujemy,  liczymy  i  potwierdzamy:  Tak,  jest  10  klocków.  Zabawę możemy robić w parach z zamianą ról.

5.„Książki na półce”–Prosimy dziecko żeby policzyło książki na półce. Następnie przestawiamy kilka książek i pytamy dziecka jak myśli, ile jest teraz książek na półce. Dziecko  policzy  jeszcze  raz  żeby  tosprawdzić.  Uświadamia  sobie  przy  tym,  że zmiana położenia nie wpływa na liczebność.

6.„Klocki w rzędzie, patyczki w szeregu..”-układamy patyczki w szeregu i głośno je liczymy. Mówimy ile ich jest. Następnie przekładamy kilka i pytamy czy teraz tez jest ich tyle co wcześniej. Dziecko liczy i potwierdza, że jest ich tyle samo. To samo robimy z klockami. Potem zamieniamy się rolami.

7.„Wspólne liczenie różnych obiektów-krzeseł, łyżek, kubków itp.”–ustawiamy w szeregu wybrane przedmioty i prosimy dziecko żeby policzyło. Patrzymy od której strony liczyło.  Następnie pytamy, jak myśli  czy  jeśli policzy od drugiej strony to wyjdzie  tylesamo. Dziecko liczy i nabiera umiejętności, że bez względu na to od której strony liczy, wynik będzie taki sam.

8.„Liczenie obiektów ustawionych w rzędzie„od początku” i „od końca”-układamy klocki w szeregu i prosimy dziecko żeby policzyło najpierw „od początku”, potem „od końca”.  Dziecko  musi  kilkakrotnie  w  różnych  sytuacjach  to  przećwiczyć  żeby uświadomić sobie, że wynik liczenia nie zależy od kierunku liczenia.

9.„Spacer i liczenie”–łączymy spacer z liczeniem np. kroków w jedną i w drugą stronę,  samochodów  na  parkingu,  drzew  przy  alejce.  Przy  tym  pytamy  dzieci  jak myślą, czy jak policzymy w drugą stronę to będzie tyle samo?

10.„Który  z  kolei”–wprowadzamy  umiejętność  porządkowego  aspektu  liczby. Układamy  w  rzędzie  np.  kolorowe  klocki  i  prosimy  dziecko  aby  policzyło,  który klocek jest np. żółty. Tą samą zabawę możemy przeprowadzić na spacerze, np. na parkingu, pytamy dziecko, który samochód jest niebieski.

11.„Miś uczy się liczyć”–sadzamy misia przed dzieckiem i mówimy, że miś też umie liczyć. Pokazujemy dziecku. Układamy w szeregu fasolki, guziki bądź klocki i miś liczy, wskazujemy łapką misia przedmioty. Pierwszych pięć liczy poprawnie, a potem przeskakuje niektóre obiekty. Na końcu stwierdza ile jest. Jeśli dziecko w trakcie liczenia misia zwróci uwagę,że źle liczy, to prosimy żeby dziecko wytłumaczyło misiowi  jak  to  się  robi,  jeśli  dziecko  nie  zauważyło  to  prosimy  żeby  policzyło  i sprawdzamy kto dobrze policzył. Zabawy z misiem stosujemy w różnych sytuacjach, żeby dzieci nauczyły się odróżniać poprawneliczenie od błędne

Rolki od papieru toaletowego

Poproś dzieci, by ozdobiły rolkę papieru w dowolny sposób.  Przygotuj dziecku piłeczkę (może być z ciastoliny), która będzie bawiła się razem z nami. Poproś dzieci, aby trzymały kuleczkę nad rolką papieru. Następnie poproś, by opuściły kuleczkę w otwór. Kuleczka zniknie z ich pola widzenia. Poproś, by podniosły rolkę i zobaczyły, że teraz jest pod rolką. I tak powtarzaj czynności, tylko poproś by położyły z prawej lub z lewej strony rolki. Za rolką, przed rolką.
W ten sposób dzieci obserwują zależność: NAD, POD, PRAWA STRONA, LEWA STRONA, PRZED, ZA.

Woreczek strunowy

Potrzebujemy: woreczek strunowy, żel do mycia przeźroczysty, kształty (np. guziki)
Wlej do woreczka żel, następnie wrzuć kilka guzików. Przyczep do stolika za pomocą taśmy, by się nie przesuwał.
Następnie poproś dziecko:
- przesuń guzik na górę woreczka
-przesuń guziki na prawą, lewą stronę woreczka
-przesuń dwa guziczki na górę a resztę na środek woreczka.

Kubeczki

Postaw przed dzieckiem dwa kubeczki.  Jeden kubek oznacz dowolnym kolorem np. czerwonym. Drugi kubek dowolną figurą geometryczną np. koła. Na stole rozrzuć małe przedmioty w kolorze czerwonym oraz wycięte koła w różnych kolorach ( także czerownym). Zadaniem dziecka jest wrzucenie odpowiedniego kształtu lub koloru do oznaczonego kubeczka.  Wytłumacz dziecku, że niektóre przedmioty nie będą pasowały do żadnego kubeczka.

Odwzorowywanie wzorów graficznych – ciastolina

Ciastolina: mąka ziemniaczana, płyn do kąpieli, barwniki
Przygotuj wzory kart graficznych z różnymi szlaczkami. Następnie przygotuj z dzieckiem ciastolinę. Połóż przed dzieckiem plansze ze szlaczkami i poproś by ułożyły wg wzoru. Oprócz szlaczków, dzieci mogą ułożyć cyfry, kształty, a nawet litery.

Labirynt – układanie na dywanie szablonów stóp

Przygotuj wycięte z papieru ślady stóp oraz dwie kostki . Wyjaśnij dziecku czym jest labirynt. Mają do pokonania pewną drogę, aby dojść do określonego punktu ( niespodzianki).  Rozłóżcie ślady na dywanie. Ilość kroków wyznacza rzut kostką.  Rodzic wskazuje kierunek ( w lewo, w prawo, prosto).  Po dojściu do mety dziecko otrzymuje nagrodę ( wedle uznania rodzica).Aby było sensorycznie można najpierw odrysować stopy dziecka, a następnie wykleić je różnymi przedmiotami np. guzikami, kaszą, kamyczkami.

Zabawa w kuchni- ćwiczenie wyobraźni

Przygotuj różne akcesoria kuchenne- wałek, butelka, widelec, patelnia itp. Pozwól dziecku chwilę pobawić się tymi przedmiotami. Następnie wsadź wszystko do jednego worka ( duża reklamówka). Dziecko zamyka oczy i za pomocą dotyku próbuje określić wybrany przedmiot.  W tej zabawie ważna jest wyobraźnia i skojarzenia, które jakże ważne są w rozumieniu matematyki.

Maskotki  ze skarpetki

Potrzebujemy – skarpetki, materiał typu – ryż, groch, fasola, kasza, gumka recepturka,  marker lub ruchome oczy.
Tworząc maskotkę porównujemy ile potrzebne będzie ryżu, a ile fasoli na stworzenie takiej maskotki. Możemy przesypać do misek ryż i fasole i na oko określić czego jest więcej, a następnie ponownie napełnić maskotkę.

Zabawy z wykałaczkami

Wykałaczki mogą służyć do budowania konstrukcji płaskich oraz przestrzennych. Płaskie układamy na podłodze, a przestrzenne można połączyć  za pomocą taśmy, czy plasteliny.
Inspiracje do zabaw z wykałaczkami
- tworzenie toru  dla samochodów
-tworzenie strzałek do różnych zabaw
- tworzenie szaszłyków z owoców
-tworzenie kształtów z plasteliny i nakładanie ich na wykałaczkę.

Jaki kolor zniknął ?

Rozkładamy przed dzieckiem karty w różnych kolorach. Dziecko zamyka na chwilę oczy, a my w tym czasie zabieramy jedną kartę. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, który kolor zniknął.  Możemy też w taki sam sposób pobawić się ze znikającymi figurami lub literami.

Klepnij kartę jak najszybciej

Kolorowe kartki rozkładamy przed dzieckiem. Rodzic wymienia kolor, a zadaniem dziecka jest jak najszybciej klepnięcie tej kartki.  W taki sam sposób możemy bawić się z figurami geometrycznymi.  Dla starszych dzieci proponuje się połączenie kształtu i koloru.

Grupowanie do zbioru- rozpoznawanie kształtów i kolorów

Przygotuj z papieru kształty różnego koloru. Wymieszaj je na dywanie. Z szalików utwórz tyle okręgów ile jest kształtów. Obok każdego okręgu połóż wzór kształtu. Zadaniem dziecka jest włożenie danego kształtu do odpowiedniego okręgu .
Dodatkowo możemy wydać polecenia:
- znajdź jak najwięcej trójkątów koloru….
-znajdź koła tej samej wielkości
-znajdź kształty koloru….
-policz duże koła
- ułóż z kształtów obrazek np. dom, robota.

Wycieczka po figury

Zaczynamy od przypomnienia nazw figur geometrycznych. Następnie szykujemy dziecko do wycieczki po domu w poszukiwaniu figur ( plecak, reklamówka, czapka). Włączmy przy tym spokojną muzykę. Zadaniem dziecka jest znaleźć i wsadzić do reklamówki przedmioty przypominające figury geometryczne. Po zakończeniu wycieczki przeliczmy razem przedmioty. Rodzice mogą wyruszyć na tą wyprawę razem z dzieckiem.